Neem vrijblijvend contact op
Er stapelen zich donkere wolken op boven de bosrand in de verte als we aankomen bij de Ezelshoeve. Vandaag gaan we wandelen met een ezel, iets waar we al maanden naar uitkijken. De Ezelshoeve ligt op de rand van Baarle Nassau en is een opvang voor ezeltjes. Je kunt er per ochtend of hele dag een ezel meekrijgen voor een wandeling. Voor de ezels is dit erg goed, ze hebben de beweging nodig en vinden de aandacht heerlijk.
Het eerste ezeltje wat we zien is op het waarschuwings verkeersbord langs de oprit. Pas op: overstekende ezels. Het kan niet anders of we zijn op de juiste locatie aangekomen. We lopen door het hoge gietijzeren hek en worden direct welkom geheten. Er zijn nog wat andere mensen en mogen aansluiten bij de rondleiding die gegeven wordt. De ezels hebben net te eten gekregen en staan buiten zij aan zij langs de lange ruif. De opvang volledig draait op vrijwilligers die hier de handen uit de mouwen steken, wordt er verteld. Ongelooflijk als je bedenkt dat er meer dan 40 ezels staan momenteel. Sommige ezels staan er al jaren, andere korter en zijn beschikbaar voor doorplaatsing. Allemaal krijgen ze voeding, zorg en ruimte om te spelen en ravotten.
Inmiddels zijn de donkere wolken uitgegroeid tot een onweersbui die langzaam dichterbij komt. Het rommelt vervaarlijk. “Geen zorgen hoor, de buien trekken meestal langs ons heen” zegt een vrijwilliger die blijkbaar mijn bedenkelijke blik naar boven zag. Hij haalt een tuig en dek voor ezel Leo. Leo is vandaag onze wandel kameraad en woont al sinds 2005 op de Ezelshoeve. Hij is geen onbekende, Leo speelt namelijk een hoofdrol in een reclame spotje voor de Efteling!
We mogen met Leo gaan waar we willen, zolang we geen 80 km weg oversteken. Het pad langs de hoeve loopt verder richting het bos en is een perfecte start van de wandeling. Voor Leo is dit buitenspelen en dat is te merken ook. Hij test je graag uit om te kijken hoe ver hij kan gaan bij je. De berm staat vol met sappige paardebloemen en groen gras. De verleiding is te groot, Leo neemt een duik naar rechts. Zie hem maar eens op het pad te houden, lukt je niet!
Met de instructies in ons achterhoofd gaan we naast zijn kop staan, aai over zijn snoet en ferm het tuigje vastpakken. Kom op Leo, het gaat regenen, laten we maken dat we het bos in komen. Dat zette zoden aan de dijk. Met een rustig sukkeldrafje lopen we het bos in.
Het bos bestaat uit loof en dennenbomen en glooit ligt op sommige plekken. Het pad is een dicht tapijt van dennennaalden die het klepperen van de hoefjes dempt. Na een tijdje door het bos gedwaald te hebben komen we uit bij een klein meertje. Het is er prachtig, de zon breekt zowaar even door. We nemen pauze en binden Leo vast aan een hekje. Na al het gras binnen zijn bereik gekortwiekt te hebben staat hij rustig voor zich uit te dommelen. Een Atalanta vlinder landt op het leverkruid wat een mooi plaatje oplevert.
Langzaamaan beginnen we aan de terugweg. We hebben geen van allen zin om al afscheid te nemen. Terug door het bos krijgt Leo nog alle gelegenheid om zich lekkere hapjes toe te eigenen. Dan is het toch echt zo ver. Lopend langs de weilanden met andere ezels komen ze Leo begroeten. En Leo? Die grist nog snel een paar happen uit de berm mee.
Wil je dit ook eens meemaken? De Ezelshoeve draait niet alleen op vrijwilligers maar moet het ook hebben van donaties. Op de site van De Ezelshoeve vind je alle informatie die je nodig hebt om een ezel te adopteren of om er net als wij een wandeling mee te maken.
